İKİNCİ BÖLÜM…

BİR ZAMANLAR KÖYLERDE 

 “KIRK YIL ÖNCE  ÇOCUKLUĞU KÖYDE KALANLAR”

11 Ağustos Cuma…2000

Bahçelerimiz çalı çırpıyla  çevrili  evlerimiz kamışlı dam ve kerpiçten örülü

Mis gibi kireç kokardı odalarımız taze badanalı.

Ak topraktan   duvarları bulamaçlanmış tandırda

 Ocak başında sıralanırdık kardeşlerim ve ben.

 Meşelerin çıtırtısıyla  karışır kızaran patates çıtırtısı kuzinede

Isınan  kaba kaba bazlamalar…

 Ve tereyağıyla yağlanınca  mis gibi kokardı  arasında

 Ufalama peynirle tanışınca; olunca sıkı fıkı sevgili; ekmek ile peynir.

Markası ‘Delta’ radyolar  en çok da kırmızı rengi, evlere  giren en yeni konuktu.

Kızların başucunda yatarken de..

 Türkülerde moda ‘Kırmızı gül demet demet’

O günlerde babam da çok severdi, arada  bir eşlik ederdi  

 Gür sesiyle… Türküleri severdi gençliğinde.

 Annem  o küçük bahçede eğlenirdi her sabah vakti.

 Salataları, biberleri, Ayşe Kadın fasulyeleri gün ışımadan

Urglarından koparırdık taze gelin gibi.

 Köyler eskiden bir demet yasemen

Anılarında  yaşayanlar bilir bir de ben.

 Cennet çeşmesi  bizim meşeli dağın ardında

Kurtlar koynunda, çobanlar koynunda

 Koyun-kuzu meleşir bir garip ufkunda

Biz çocuklar  eşek üstünde kırda bayırda

Heybelerde somun, peynirle bir doyardık ki, şimdi bal börek yesek

Yok nedense o eski kuru ekmekle peynirin tadı köylerde…

Kaybolmuş toyga aşı geçmişte

 Kaymaklar dolanmaz oldu  seher yelinde!

Kafeteryalar da tost ekmeğe hamburgere koşuyoruz

 Akın akın…

Sorun bakın

 katmer katmer tereyağlı gözlemeye…

 hiç arayanı soranı var mı bu yakın.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

BİR ZAMANLAR KÖYLERDE 

“KIRK YIL ÖNCE  ÇOCUKLUĞU KÖYDE KALANLAR”

11 Ağustos Cuma…2000

OĞLAN EVERME ADETİ..

 Dibeklerde elma yanaklı kızlar, mangal yürekli oğlanlar

 Ve  annemin  bir fakir oğlana karasevdalı ahretliği

Yarma, bulgur döverlerdi perçemleri saçılırken havalara

  Bilek gücüyle o ağır  tahta tokmakla zınk diye vururken

 Güneşler açardı yüzlerinde gümüş gümüş.

Mutluluklar yayılırdı alına, gerdana;bedenler sırılsıklam.

Mütemadiyen tokmaklar inerdi balyoz misali buğdaya sert ve tek tek!

  Bu arada yavuklular birbirine işaret verirdi

Kaş çatarak, göz süzerek ve  tek tek.

 Ve en önemlisi dibek başında kaynanalar izlemede

 Gonce gonce gül fidanı  kızları ince eleğe dizmede

  Tartınaraktan… tartaraktan.

 Çünkü;

  Aslan gibi damatlık  oğulları var ya.

Güz gelince dibek başı güzeli,

Onbeşli Gültaze verilince bıyıkları yeni terlemiş emmoğluna,

 Lokumla bisküvi  sarılırdı hemen ağızlara

 Yanında karanfil kokulu okunmuş şerbet  kan kırmızı

  Bardak bardak tutulur köy odasında  sanki atalarımızın kımızı.

Kaynatalar söz kesilir kesilmez hemen alır gelin kızını 

Nereye?

şehre.

Kime ? Dişçiye.

Adettendi birer ikişer altınla kaplanırdı dişler;

Pembe dudaklar aralanınca  parlardı sarı sarı altın dişler.

Sonra  basmacıya ardında altıncıya

Kız almak kolay mıydı köylük yerde.

Beş  metre kadife şalvarlık, yüz metre yolluk

Al babası şu da beş bin kayme  başlık,

 Yazılı kağıtta yüz kilo da  yün hem de  yıkanmış yorganlık denirdi.

 Kız beşikte çeyiz sandıkta  babası; anadan gören yüklük

 Babadan gören  mal yığarmış diye diye

Gelinkızın boynu koynu dolu;

Kınalı ellere  takılırdı bir bir bilezikler

 Gramseler  kırmızı kurdelalı, sarı liralar çil çil

 Nişan töreni için;

Maharetli, köyümün  kadınları Allah  için

Oklavalar ince belli pazılar tülbent  gibi biçim biçim.

 İpince  açılınca baklavalar kırk kat

Sacarasına uzanırdı   yeme de yanında yat.

 Tezek, kerme korunda  sanki ateş ve aşkın dansında

 Zini zini kat kat kağıt gibi kırk katlı tatlılar

 Haydi buyurun murat almaya gelen  kırk ayaklı  atlılar

 Der gibi şıkır şıkır şerbeti ile yenirdi tatlılar.

Ortaoyununda davul çalar oynar zeybek efeler

   Takı takılır, gelin kız el öperek eğlence sona ererdi.

Kaynatası; düğün  bıldıra pancar parasına

Şimdilik hakkınızı helal  edin der, giderdi.

KADINLAR ORTA ÇEŞMEDE

Orta çeşmede bir hayrat, kara kara kazanlar

 Kara yazı yazanlar gibi  kızıl bakır kazanlar

İçinde kaynardı çiğdem çiçeği çamaşırlar.

 Kille ovulurdu pembe fistanlar, al yazmalar

 Tokaçla döverdi Hatice, Ayşe yengeler

 Anasının, kaynanasının şalvarını

 Babasının kaynatasının gömleğini

 Bir boylu(hamile)gelinin sırtında  karagözlü bebesi

çatırdım ayazda,

 Ağzı burnu sümük içinde üşümüş garibim besbelli.

Elinde  ağda –pekmez sürülü bir dilim somun ekmek

  Diğer yanda  biz kayardık muşambayla karlı tepelerde

 Kanatlı meleklerdik de sanki uçuyorduk yıldızlarda…